hersenspinsel (4)
ben naar het strand gegaan
geheel alleen
zo kan ik beter denken
wind in de haren
ruis van de golven
gedachtestromen
gaan zo sneller
en geniet ik van de kou
van een ondergaande zon
en de warmte
van de volle maan
maar heb geen idee
dat stilte zo intens kan zijn
net of Bush iedereen heeft omgebracht
daarna zelfmoord pleegde
maar mij is vergeten
zit ik dan
alleen aan de kust
nee,
dat lijkt me geen leven
stap weer op
neem afscheid van mijn grootste vriend
de kust
langs het strand
over de duinen
wandel ik naar huis
om daar weer gezellig
bij je in bed te kruipen
alleen
Reacties op dit gedicht
| Iejoor: | Donderdag, april 17, 2003 10:15 |
| Net zo heerlijk als tekenen langs de waterkant ;-) Liefs, veel liefs... |
|
| Cartooneken: | Woensdag, april 16, 2003 22:53 |
| Ik volg je vb.. Als k de auto krijg ga k morgen ook es naar de kust.. Brengt me meestal tot rust.. Knuff Marthe BTW heb je kaartje gekregen ;-) |
|
| MayadeBij: | Woensdag, april 16, 2003 22:50 |
| De zee heeft soms een grote aantrekkingskracht inderdaad, tell me about it, kus, | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jasper de Jong |  
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 16 april 2003 | ||
| Thema's: | ||