De spiegel die ik droeg
Ach lief rotsen zal
ik voor je opensplijten
met hamer en beitel
herinneringen van vroeger
op je grafsteen schrijven
en sterven bij het spreken
van je naam
Ach lief de aarde zal
ik voor je schilderde
in lentepracht
Het kleed de spiegel van
je ogen dragen
zo lang ik mijn laatste woord
nog niet gesproken heb
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2003 | ||
| Thema's: | ||