zon, maar anders
hoe had ik kunnen zien,
de dag, zonnig jij, en mij.
rust is ongekend, zeker de
zeven(tien)de dag. niet voor
Jou, kijk maar toe als toen
en zie: in mijn ogen sterven
weer de bloemen, vinden
niet het licht. verblind dat
Jij, naast mij, de bloesemdoder
schiep. ben moe van rozen-
geur, alleen, en zonnige dagen
staren. maar hoe kan ik het
anders zien...
*geschapen door Hem,
herschapen door hem*
Reacties op dit gedicht
| pooky: | Vrijdag, april 18, 2003 10:08 |
| (er ontbrak een woord in de eerste lijn; daarom plaatste ik hem een tweede keer...jammer dat je dat ergert...) | |
| Zasan: | Donderdag, april 17, 2003 23:17 |
| 'Prachtige poëzie' schreef Zasan alliteratiegewijs en hij voegde er nog een applaus aan toe. Klap klap klap. Nee, echt heel mooi. |
|
| *LieveZ`Girlken*: | Donderdag, april 17, 2003 22:36 |
| Ene keer da gedicht zette was zeker ni genoeg! | |
| pooky: | Donderdag, april 17, 2003 22:17 |
hoe anders had ik kunnen zien, de dag, zonnig jij, en mij. rust is ongekend, zeker de zeven(tien)de dag. niet voor Jou, kijk maar toe als toen en zie: in mijn ogen sterven weer de bloemen, vinden niet het licht. verblind dat Jij, naast mij, de bloesemdoder schiep. ben moe van rozen- geur, alleen, en zonnige dagen staren. maar hoe kan ik het anders zien... *geschapen door Hem, herschapen door hem* |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: Frummel | ||
| Gepubliceerd op: 17 april 2003 | ||
| Thema's: | ||