Glaasje Shangira
Aan de rand van je bed
leg ik bloemen
een heus bruidsboeket
wat slingers en een boekje
vol met liefde
Bij volle maan verkondige
ik je liefde
scherpte mijn zwaarden
en legte ze kriskras op
je bed
Aan de rand van je bed
leg ik bloemen
was het stof van je gezicht
beitel je naam op
het steen wat voor mij ligt
Onder de klanken van balalaika,s
en het genot
van een glaasje Shangira
verlangde ik weer terug naar
het moment dat je naast me lag
Aan de rand van je bed
leg ik bloemen
een heus bruidsboeket
wat tranen in een zilverdoosje
en een stukje lach
Bij het water schilderde
ik je naam weer in het zand
blaasde mijn laatste adem
uit boven je naam
Reacties op dit gedicht
| sleepless: | Zaterdag, april 19, 2003 09:21 |
| Herinneringen... Heel mooi geschreven. Groeten. |
|
| san...: | Vrijdag, april 18, 2003 18:09 |
| prachtig! dankje wel... san... |
|
| peterpan: | Vrijdag, april 18, 2003 01:28 |
| een bed aan de rand van het water gevuld met rozen :) met dit weer wijnand... zeer goed mogelijk trusten, bedje in |
|
| Iejoor: | Vrijdag, april 18, 2003 01:11 |
| stilte... die is waardevoller dan onnozele woorden. Graag gelezen wijnand, met bewondering. Slaap lkkr vannacht. Liefs, iejoor. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2003 | ||
| Thema's: | ||