hart van steen
Hart van steen
elke dag, keer op keer
spookt het door mijn hoofd
wanneer zie ik je weer
de liefde die mijn pijn verdoofd
is er al lang niet meer
je ging uit mijn leven
tegen mijn zin
alles wou ik voor je geven
zeg maar wat je wil
blijkbaar gaf ik niet genoeg
nochtans was de liefde groot
ik zag het al hoe je je gedroeg
ik zag dat je niet genoot
gegrepen door een trein
net wat je wou
ik vind het niet fijn
maar het lot lag bij jou
je hartje was te klein
ik kon er niet door
jou hart van steen
daarmee dat ik je verloof
en je uit mijn leven verdween
Reacties op dit gedicht
| aphrodite: | Vrijdag, april 18, 2003 10:36 |
| Mooi beschreven, met veel gevoel. Triest. Veel sterkte. Liefs xxx | |
| Ton Rijkers: | Vrijdag, april 18, 2003 10:27 |
| Hoi Liesbeth, Droevig...maar heel mooi... Groetjes, Ton |
|
Over dit gedicht
| Auteur: liesbeth macken | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 18 april 2003 | ||
| Thema's: | ||