Niemand is gelukkig
Ooit was ik echt gelukkig,
ooit, maar die tijd is lang voorbij.
Ooit was ik echt gelukkig,
nu ben ik slechts soms nog blij.
Ik zie dikwijls mensen,
die gelukkig zouden moeten zijn.
Ik zie dikwijls zo'n mensen,
maar ook die hebben pijn.
Ik hoor ze dan maar klagen,
ach, het gaat weer niet zo goed.
En ik hoor ze dan maar klagen,
ik weet niet hoe het verder moet.
Dan denk ik bij mezelve,
God, had ik maar hun pijn.
Dan denk ik bij mezelve,
dan zou ik weer echt gelukkig zijn.
ooit, maar die tijd is lang voorbij.
Ooit was ik echt gelukkig,
nu ben ik slechts soms nog blij.
Ik zie dikwijls mensen,
die gelukkig zouden moeten zijn.
Ik zie dikwijls zo'n mensen,
maar ook die hebben pijn.
Ik hoor ze dan maar klagen,
ach, het gaat weer niet zo goed.
En ik hoor ze dan maar klagen,
ik weet niet hoe het verder moet.
Dan denk ik bij mezelve,
God, had ik maar hun pijn.
Dan denk ik bij mezelve,
dan zou ik weer echt gelukkig zijn.
Reacties op dit gedicht
| Greet: | Woensdag, maart 21, 2001 20:43 |
| Ik snap wat je bedoelt, maar wat heb je eraan als je hun pijn voelt, dat doet jou toch pijn. |
|
| : | Donderdag, februari 08, 2001 18:28 |
| mooi geschreven, snap precies je gevoel mooi hoor maar die tijd komt weer, daar ben ik zeker van!! xxx Cindy | |
| Firebolt: | Donderdag, februari 08, 2001 17:13 |
| Ik schrok al ff...hij kwam bekend voor.... maar het is een gedicht van jezelf. De schoonheid ervan was bij mij blijven hangen.... |
|
| pramodah: | Donderdag, februari 08, 2001 13:27 |
| ik snap het Stijn....... | |
Over dit gedicht
| Auteur: Stijn | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||