Woorden hangen in mijn hoofd,
ik krijg ze niet over mijn lippen,
ben ik van mijn woorden beroofd,
of heb ik ze weg laten glippen...
Soms vraag ik me eigen wel eens af,
waar ik dit allemaal aan verdien,
is dit soms mijn straf,
dat ik het niet op tijd heb gezien...
Ze zegt dat ze me vertrouwd,
ze zegt dat ik niks verkeerd heb gedaan,
ze zei dat ze op me bouwd,
of heb ik dat allemaal verkeerd verstaan...
Ik zou het haar zou graag willen vergeven,
voor wat ze heeft gezegt,
weer leuke tijden met haar beleven,
maar vergeven kan ik niet...niet nu, is dat dan zo slecht...
Nog nooit ben ik zo hard op me ziel getrapt,
door mij daarvan te verdenken,
ik denk dat ze het niet eens snapt,
dat ze mij op die manier het meeste doet krenken...
Het was alsof er een mes door mijn hart stak,
toen ze me vroeg of ik gevoelens voor een kind van 12 jaar had,
op het moment dat ze dat vroeg, voelde ik me misselijk en zwak,
eerlijk waar het is erg maar ik ben dr nu ff zat...
Hoe kunnen sommige mensen met zown gedachtes rondlopen,
ik voelde het als een beschuldeging van kindermisbruik,
met zown vraag kun je iemand geestelijk gewoon slopen,
ik denk dat ik toch maar weer achter die vertrouwde muur duik...
Me niet meer laten kwetsen,
zodat ik niet meer die pijn voel,
gadver sommige mensen kunnen echt zwetsen,
en die weten ook niet wat ik nu bedoel...
Bianca.............
HeartBurn: | Zondag, april 20, 2003 00:04 |
Tsja Tijg...Tis wel goed dat je voor jezelf opkomt,en heel normaal dat je dr ff zat bent..Maar die muur moet je niet optrekken,egt niet.Dat is hetzelfde als jezelf geen leven gunnen.Niet iedereen is hetzelfde,er zijn ook lieve en hartelijke mensen.Ik bedoel kijk naar jezelf.Ik weet het,ik ken je wel niet maar heb wel bijna al je gedichten gelezen en weet dat je een lief ding bent...So,keep your head up,girl!! | |
Auteur: Charmed...one | ||
Gecontroleerd door: Firebolt | ||
Gepubliceerd op: 19 april 2003 | ||
Thema's: |