de woorden kwamen als vanzelf
de woorden kwamen
als vanzelf
ze droogden tranen
op het raam
waar verleden toekomst weerde
en zon en wind
niet samengaan
stroomde verte
zichtloos onder
blikten ogen
zonder zin
viel de dag
in avond zonder
perspectief
in nieuw gewin
de woorden kwamen
als vanzelf
de zee ruist ziltheid
zonder schroom
de wereld draagt
mij in vernieuwd verlangen
ik deel met jou
dezelfde droom
opgedragen aan Josje
als vanzelf
ze droogden tranen
op het raam
waar verleden toekomst weerde
en zon en wind
niet samengaan
stroomde verte
zichtloos onder
blikten ogen
zonder zin
viel de dag
in avond zonder
perspectief
in nieuw gewin
de woorden kwamen
als vanzelf
de zee ruist ziltheid
zonder schroom
de wereld draagt
mij in vernieuwd verlangen
ik deel met jou
dezelfde droom
opgedragen aan Josje
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zondag, april 20, 2003 20:35 |
| prachtig gedicht graag gelezen Erna |
|
| aseos: | Zondag, april 20, 2003 18:09 |
| Lief en teder! Maar ook prachtig gedicht. Kus soesa | |
Over dit gedicht
| Auteur: John Kroos |  
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2003 | ||
| Thema's: | ||