Mijn weg
De weg is donker
De weg is lang
De weg is kronkelig
en maakt me bang
De weg wordt breder
opener en licht
Ik wil het niet zien
en hou een hand voor mijn gezicht
Een hand langs links
En een vloek van mij
Ik loop ver voorop
kom alsjeblieft niet dichtbij
Een put
in de weg
Ik val
En ik ween
Ik kan nog niet
maar de dag komt
dat ik je hand
wel aanneem
Het vuur lijkt misschien nog kilte
En de zon een donkere maan
Beetje bij beetje
zal ik rechtop leren staan...
(Bedankt dat je me terug leert lopen
Meer had ik niet kunnen hopen)
De weg is lang
De weg is kronkelig
en maakt me bang
De weg wordt breder
opener en licht
Ik wil het niet zien
en hou een hand voor mijn gezicht
Een hand langs links
En een vloek van mij
Ik loop ver voorop
kom alsjeblieft niet dichtbij
Een put
in de weg
Ik val
En ik ween
Ik kan nog niet
maar de dag komt
dat ik je hand
wel aanneem
Het vuur lijkt misschien nog kilte
En de zon een donkere maan
Beetje bij beetje
zal ik rechtop leren staan...
(Bedankt dat je me terug leert lopen
Meer had ik niet kunnen hopen)
Reacties op dit gedicht
| bien: | Zaterdag, april 26, 2003 22:02 |
| mooi gedicht, sofieke. kuz, sabine | |
| Samber: | Donderdag, april 24, 2003 08:40 |
| Graag gelezen, mooi gedichtje, dat me diep vanbinnen heeft geraakt. En ik heb ooit eens gehoord van een wijze vrouw die ik moeder mag noemen: leren lopen lukt alleen met vallen en opstaan, maar uiteindelijk kom je er wel. :ยง: |
|
| Lucas: | Dinsdag, april 22, 2003 22:19 |
| Weet dat je nooit alleen moet gaan. Als je het moeilijk hebt zal ik je dragen. |
|
| Wim Meeus: | Maandag, april 21, 2003 06:16 |
| Waardeer de handen die je worden toegereikt ... Maar klimmen (uit die put) is nog steeds aan jou ... XXXXX en knuffff Groetjes van Wim |
|
Over dit gedicht
| Auteur: *Sofieke* | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 20 april 2003 | ||
| Thema's: | ||