Ons thuis
Een groot bos dat ruikt naar leven, waar de schaduw bescherming is voor mij en mijn zielsverwanten en waar het slechte wegkwijnt voor het mijn schuilplaats kan berijken. Waar het water van mij houdt, waar de rust een ultieme voldoening geeft, waar het denken stopt omdat men toch niets weet en het gevoel van alleswetendheid toch heeft. De dood en het leven betekent hetzelfde. Tijd bestaat niet waardoor verveling ook geen betekenis heeft. Beweging en rust zijn samengesmolten , geen veranderingen, men blijft immers van het perfecte af. We zijn samen, voor altijd, we rusten samen. We ruiken, voelen en zien alleen wat goed is. Gemeenschappelijke gemoedstoestand, alleen het goede, één gedacht, 1 blik van verstandhouding en een glimlach die het goede bevestigt. Tijd bestaat niet waardoor verveling ook geen betekenis heeft. Onze wereld, alleen wij, onaantastbaar, alles en niets.
Over dit gedicht
| Auteur: pinkpanter | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 22 april 2003 | ||
| Thema's: | ||