Anna op de blauwe steen
Anna op de blauwe steen,
heeft haar eigen leven,
gaat nooit ergens anders heen,
zal nooit haar gedachten prijsgeven.
Anna op de blauwe steen,
jij die morgen sterven moet,
waarom ben je helemaal alleen,
waarom weet niemand wat jij doet?
Anna op de blauwe steen,
huil maar al je tranen uit,
jij in je eigen wereld,
neem nu niet het verkeerde besluit.
Anna op de blauwe steen,
laat me nu niet staan,
als jij weg bent,ben ik alleen,
en alleen kan ik mijn leven niet aan.
Reacties op dit gedicht
| Laurens Windig: | Woensdag, april 23, 2003 19:39 |
| 1e strofe: gedachten zou ik wijzigen in ZIEL, dat loopt beter. Strofe 3 HET VERKEERDE zou ik EEN FOUT besluit van maken. Strofe 4: en alleen kan ik het leven echt niet aan! Het is een schitterend aangrijpend en triest gedicht! |
|
| NooR: | Woensdag, april 23, 2003 18:03 |
| hee anna... blijf nog even, wil je? | |
| ChantalW: | Woensdag, april 23, 2003 16:19 |
| Zit veel kracht en gevoel in dit gedicht! kreeg er helemaal een bepaald gevoel bij....sterkte!! liefs Chantal | |
| artemis: | Woensdag, april 23, 2003 14:59 |
| ja, heel mooi geschreven van mij, ook veel sterkte ... knuf, anneleen. |
|
| *Sheren*: | Woensdag, april 23, 2003 14:07 |
| Mooi geschreven! Maar o zo droevig, veel sterkte gewenst! Liefs, Sheren |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Cammeke | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 23 april 2003 | ||
| Thema's: | ||