Steniging (Amina)
Ze huilde tranen des doods
stenen kletterde op haar neer
plassen bloed bevlekte
het gele zand
Kruizen schitterende
in het zonlicht
met letters van goud brokaat
een wrede glimlach
uit zijn ogen
doodde het laatste stukje
verlangen die ze had
Ze huilde tranen des doods
stenen kletterde op haar neer
het stof van de aarde
wierp zich op
haar doorschijnend kleed
Met haar handen
voor haar ogen
huilde ze haar einde tegemoet
Bad bij het binnenvallen
van de nacht haar laatste gebed
Ze huilde tranen des doods
stenen kletterde op haar neer
aan het einde
van het veld
Vinden wij haar misschien ooit weer
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2003 | ||
| Thema's: | ||