Ik zorg voor je lach,
Ik zorg voor je verdriet,
Ik zorgde dat je pijn weer zag,
als iets moois, maar dat mag helemaal niet!
Pijn kun je zien, als een medicijn,
Tegen je innerlijk verdriet,
Het helpt maar even tegen die pijn,
en wat anders dan vervelend, is het niet!
Littekens, striemen, hou toch op!
Is dit het nou waard?
Zet je hiervoor je leven op zijn kop?
Had het verdriet bewaard,
En vertel het mij een keer,
Want door jezelf te snijden,
word het verdriet steeds meer!
en littekens kun je dan niet vermijden!
Ohjee, wat lijkt dit geschreven voor mijzelf!
Maar het is toch voor jou, dat spreekt vanzelf.
Ik wil niet meer, niet langer!
Hoe langer ik blijf, en nadenk,
ik word des te banger!
Laat mij stoppen, dat is een geschenk!
Het is niet fout om mij te laten gaan,
Want dan zorg ik voor jou,
vanuit een ander bestaan,
Want meis, Weet dat ik van je hou!