alleen op de wereld
ik zag je lopen
met je hoofd gebogen
alsof de wereld zou vergaan
in en in verdrietig
met je ziel onder je arm
bleef je lopen zonder stil te staan
niets merken van het gebeuren om je heen
ging je alsmaar door
been voor been
je had je hart verloren
maar met een beetje geduld
word er weer een nieuw hart geboren
24-04-2003
Over dit gedicht
| Auteur: keiko | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 24 april 2003 | ||
| Thema's: | ||