Ik huil jouw tranen
ik huil jouw tranen
omdat jij niet ziet
dat jouw verdriet
veroorzaakt wordt
door je eigen houding
ik vecht alleen
tegen onmacht
omdat je jouw kracht
alleen maar gebruikt
voor vergelding
ik wil dit niet meer
niet als ik alleen sta
steeds weer opzij ga
voor jouw argumenten
ik ben moe ja
van al die momenten
die ik liever vergeet
omdat ik weet
dat het zinloos is
Reacties op dit gedicht
| blommeke: | Vrijdag, april 25, 2003 17:40 |
| Kom en rust uit Rox, leun op mij, mijn schouder is breed genoeg,.;-) liefs, Blom |
|
| DrieGeetjes: | Vrijdag, april 25, 2003 16:07 |
| . | |
| MayadeBij: | Vrijdag, april 25, 2003 11:51 |
| Ik sta alvast achter je (als een trouwe Cerberus, haha) Kus! | |
| waterval: | Vrijdag, april 25, 2003 11:35 |
| bewaak je eigen grenzen want door onmacht verlies je je eigen krachten,......als het gevecht zinloos is moet je soms noodgedwongen afhaken,......dat kan tijdelijk zijn maar ook definitief,.......Als de boodschap doordringt zal men jou de rust gunnen want vechten maakt inderdaad hééééél moe...... rakend en herkenbaar........ |
|
| lovegirl: | Vrijdag, april 25, 2003 10:26 |
| lieve roxette prachtig hoor, maar je hoeft het niet alleen te doen,we staan aan jou kant van gevoel, dikke knuffel van mij. |
|
| lani: | Vrijdag, april 25, 2003 10:05 |
| ooh roxette... zo moe,zo moe, het lijkt of je tegen windmolens moet vechten... ik versta je compleet! een prachtig gedicht liefs x-x-x |
|
| bunnie: | Vrijdag, april 25, 2003 09:12 |
| ha meis mooi geschreven zeg je weet toch dat je nooit alleen staat je bent een klasse vrouw veel liefs en een dikke knuffel |
|
| Margaritha: | Vrijdag, april 25, 2003 08:33 |
| zinloos pychisch geweld doet inzicht verscherpen en knopen doorhakken hierbij geef ik je een virtueel bijl..... Sterkte Margaritha |
|
| free: | Vrijdag, april 25, 2003 08:27 |
| droevig mooi rox... en tja ...als we allemaal dichtend reageren ;)) blijf ik niet achter lees meis; koester de warmte de zon zend zoete geuren vult je hart met zaad die liefde kleuren open de deuren van je hart lok de stralen dichterbij ze wachten op jouw er lonkt een nieuwe start liefs free |
|
| wil melker: | Vrijdag, april 25, 2003 07:51 |
| Lieve Roxette, soms ben je blind verblind door de tijd dat niemand iets zegt of je begrijpt... dan ga je door alsof het zo hoort en er niets anders is dan altijd het stommere ik. jouw pijn en verdriet voelde ik raken fijn om je hand weer te pakken lief om me wakker te maken.... ik voelde je gedicht zo diep van binnen... kus.. wil |
|
| koelemij,harold: | Vrijdag, april 25, 2003 03:08 |
| de roos wordt geent op een andere stam en vind haar weg in volle bloei sterkte Rox een voelbaar iets zin loos zonder woorden zonder dat wat zou moeten zijn in wat zinnen onbegrip en egotrip ego tript naar alleen voor zij die doof en blind zijn Kracht je hoeft niet te zoeken het is er al Har (::) |
|
| peterpan: | Vrijdag, april 25, 2003 01:22 |
| vind kracht tegen onmacht niet zinloos maar zinvol... dikke knuffel er bij peterpan |
|
| Rep: | Vrijdag, april 25, 2003 00:56 |
| knuffel lieverd voel pijn en verdriet... nog een knuffeltje dan maar he ;-) Rep |
|
| Sheena: | Vrijdag, april 25, 2003 00:48 |
| auw .. hard en waar .. zucht en toch .... wederom vergeven maar ??? Sheen |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nina Laverona | 
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 25 april 2003 | ||
| Thema's: | ||