de rust zal komen
verdrietig hart
in pijn verzonken
je eigen tranendal
heeft jou verdronken
woede onmacht
niet te koelen
ze blijven steeds
maar verder woelen
je vlucht waarheen
kan niets ontlopen
de waarheid komt
zal zich ontknopen
je rust zal komen
het besluit
wat je ook voelt
het komt eruit
in pijn verzonken
je eigen tranendal
heeft jou verdronken
woede onmacht
niet te koelen
ze blijven steeds
maar verder woelen
je vlucht waarheen
kan niets ontlopen
de waarheid komt
zal zich ontknopen
je rust zal komen
het besluit
wat je ook voelt
het komt eruit
Reacties op dit gedicht
| joëlle: | Vrijdag, februari 09, 2001 18:38 |
| Lieve Catharina, wat een prachtig gedicht en o zo waar! Rust zal iedereen ooit vinden hoelang dat ook duurt! Liefs joëlle |
|
| Idster: | Vrijdag, februari 09, 2001 09:19 |
| *wauw* Cath...echt een prachtig gedicht zeg !!! *sugt* herken mezelf er wel een beetje veel in... Liefs en een *hug*, Idster |
|
Over dit gedicht
| Auteur: catharina | 
|
|
| Gecontroleerd door: klitty | ||
| Gepubliceerd op: 08 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||