Statiegeld
-elk leven is leefbaar zolang je, je keuze(s) aanvaardt-
Wankel wandelt
een dronkelap
samen met zijn ziel
over straten onbestraat...
Hij verheft
zijn stem en
laat van zich horen
hetgeen niet alle omwonenden
kan bekoren...
Hij heft zijn fles
en voelt
bij elke teug
het verdwijnen van een sleur...
Hij praat niet meer
maar zeurt dagen door
totdat hij plots bemerkt
dat er volgelingen zijn
en spreekt van waanzin...
Hij spreekt hen aan,
en vraagt:
“Hoe ver moet dit nog gaan,
voordat wij sterven onder 'n volle maan,
zonder een poot van liefde om op te staan?”
en stopt abrupt
met het achteroverslaan...
MayadeBij: | Zondag, april 27, 2003 17:04 |
Erg mooi! | |
marina vdb: | Zondag, april 27, 2003 13:14 |
genoeg is genoeg... mooi geschreven vrolijke groetjes *marina* |
|
Jacobs Ivan: | Zondag, april 27, 2003 11:29 |
Heel mooi gedicht ! | |
Auteur: boekenwurm | ||
Gecontroleerd door: Sheena | ||
Gepubliceerd op: 27 april 2003 | ||
Thema's: |