De golven
Mijn gevoelens zijn als golven
de ene keer heel hoog
andere keer laag.
De ene keer kun je ze goed zien
andere keer vaag.
Ik voel ze over me komen
als ik heveig verdriet heb
Ik zweef op het hoogst van de golf
alsof ik ieder moment in de diepte
van de zee zal
En nooit meer boven kom....
Reacties op dit gedicht
| ~Angel~: | Maandag, juni 16, 2003 22:02 |
| Hey, Ik vind je gedicht echt prachtig !!! en ik kan het ook goed begrijpen hoe je voelt *zucht* maar weet dat alles ooit beter word.(ook al lijkt het nog ver weg) Geef de moed niet op, je zal er vast wel doorgeraken !!! Liefs, ~Angel~ |
|
| boom: | Zondag, april 27, 2003 20:19 |
| je voelt meer dan een normaal "gelukkig" mens de pieken en dalen in je leven door alles wat je hebt moeten doorstaan in je leven. je bent veel bewuster van alles wat er in je om gaat dan een normaal "gelukkig" mens. je bent veel kwetsbaarder dan een normaal "gelukkig" mens. daardoor is je verdriet ook veel dieper dan dat van een normaal "gelukkig" mens. ook de plezierige dingen in je leven beleef je veel intenser dan een normaal "gelukkig" mens. jou ogen worden geopend, |
|
| *elycia*: | Zondag, april 27, 2003 18:08 |
| hey meissie. heel mooi gedicht! maar jij zult niet naar bodem gaan, je zult alleen hoger komen, op de allerhoogste golven die er zijn, want jij vecht! en je zult blijven vechten meissie hou vol he! ik hou van je, dikke knuffel + een hele dikke kuzz irma |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2003 | ||
| Thema's: | ||