De liefde vermoord...
Huilend in een hoek
Al haar respect zoek
De nacht kil en koud...
Ze was weer stout...
De tv stond te hard
En dat was de start
Een duivel raakte haar
Maar niemand had bezwaar...
Huilend smeekte ze: "nee!"
Maar haar vader riep:
"Jij gaat met me mee!"
De ene slag al harder dan de andere...
Een hand vermoordde de kinderliefde...
Reacties op dit gedicht
| Boe!: | Maandag, april 28, 2003 09:40 |
| wow!! echt goed! het kippenvel staat op mijn armen!! liefs Reza |
|
| CDC: | Zondag, april 27, 2003 20:34 |
| dit raakt toch wel iets vanbinnen!...dit voelt inderdaad wel raar aan...stil word ik er van...knuffss, Carline | |
| Cammeke: | Zondag, april 27, 2003 18:11 |
| ...Wordt een mens stil van. Krijg een raar gevoel bij het lezen. Veel sterkte meis. ALs je iets kwijt wilt of je wilt gewoon wat praten, eender wat, mail me gerust. Kuzzz,Carmen |
|
| aphrodite: | Zondag, april 27, 2003 17:58 |
| eentje om stil van te worden. Mooi verwoord. Veel sterkte. xxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: Dorientje | 
|
|
| Gecontroleerd door: bevertje | ||
| Gepubliceerd op: 27 april 2003 | ||
| Thema's: | ||