ik ben wie ik ben
luister,
ik verontschuldig me niet
omdat het moeilijk is mij te kennen
ik ben wat ik ben
mokken verandert daar niets aan.
en ik heb nog nooit een kat gekent
die me niet kon kalmeren
door langzaam langs mij stoel
te lopen
dus als je je rustig houdt
zal ik voor je lachen
in de winter
ik zal kamers volzetten
met rozen als ik kan
als je ophoudt me te straffen
met woorden
ik verontschuldig me niet
omdat het moeilijk is mij te kennen
ik ben wat ik ben
mokken verandert daar niets aan.
en ik heb nog nooit een kat gekent
die me niet kon kalmeren
door langzaam langs mij stoel
te lopen
dus als je je rustig houdt
zal ik voor je lachen
in de winter
ik zal kamers volzetten
met rozen als ik kan
als je ophoudt me te straffen
met woorden
Reacties op dit gedicht
| MayadeBij: | Maandag, april 28, 2003 22:21 |
| Ik had al zo'n vaag donkerblauw vermoeden dat Charly hier uitgesproken onuitgesproken op zou reageren. (maar ik ken m niet, en jou ook niet, dus who cares, uiteindelijk) Geef eerst die rozen en je glimlach maar, dan zien we nog wel verder, hmmhaha, kus, | |
| boom: | Maandag, april 28, 2003 19:56 |
| word dat wat je innerlijk je verteld en waar het je naar toe zal leiden, jezelf. mooi gedicht, boom. |
|
| - Angel -: | Maandag, april 28, 2003 19:17 |
| Je moet je inderdaad niet verontschuldigen voor wie je bent! Echt mooi geschreven! xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
| charly: | Maandag, april 28, 2003 18:43 |
| Mensen vinden bepaalde boeken goed wanneer ze zichzelf erin herkennen. 't Zal met gedichten net zo zijn. 'k Vind het goed, duidelijk, eenvoudig en goed. (vooral de eerste drie regels) | |
| lani: | Maandag, april 28, 2003 18:17 |
| diep gaat dit, een pracht! x-x-x |
|
