wie schrijft, die blijft
*wie schrijft, die blijft*
vergeten is niet zijn dadendrang
geschreven zwart op wit – verbleekte
huid huilt stil verdroogde tranen , wrang
smaakt pijn naar de letter, stil
dringen beelden in mijn poriën
en geuren net als woorden, kil
klinkt zijn taal even luid, hoe ik gom
zijn schrijfspoor staat gewreven
ik lees het dag na dag, waarom
zien dan levenslezers niet, zijn
zij analfabeten van mijn verleden
dat nog nooit mijn hoofd verliet -
als held overwon hij gedachten
mijn lichaam, de tranen liet hij mij:
trekken sporen bij doch wissen niet
de dag dat dromen draken
werden, in zijn epos
elke avond weer
bij het slapengaan,
herdruk ik het
enkel met een mes
(en ook dat blijft)
Reacties op dit gedicht
| Cartooneken: | Dinsdag, april 29, 2003 07:43 |
| Je zal het ook eens achter je kunnen laten liggen.. Heel erg goed geschreven trouwens.. Veel sterkte en een dikke knuff Marthe |
|
| pooky: | Maandag, april 28, 2003 22:53 |
| het mes heb ik nu al een hele tijd laten liggen, diana... maar soms is de drang er wel nog... kan me gelukkig beheersen... maar het verdriet is er nog steeds, dat hoop ik wel een keer achter me te laten liggen... hou je goed, liefs, Ilse |
|
| *Diana*: | Maandag, april 28, 2003 22:50 |
| Lieve Pooky Wat heb je dit goed omschreven, maar wat een verdriet schuilt erachter... en zo herkenbaar.... Ik wens je sterkte met alles, en ook jij kan het mes een keer achter je laten liggen. Liefs Diana |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pooky | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 28 april 2003 | ||
| Thema's: | ||