Bot mes!
ik heb het nodig
het voelen van
de pijn die het mes
op mijn lichaam
achterlaat
ik pak het
glijdend over mij
laat het niks zien
kom op, doe me pijn
waarom moet je bot zijn?
ik wil je voelen
ik heb je nodig
Reacties op dit gedicht
| Darkravon: | Dinsdag, juli 08, 2003 20:09 |
| Ik heb nu al en aantal van je gedichte gelezen en vind die reacties zo... hoe zal ik het zeggen ik wordt triest van de mensen die denken dat het zo simpel is om eraf te komen Ik lijdt hier nu ook al 7 jaar aan, en kom er ook niet af. En wil het trouwens ook niet meer het is mijn manier van leven alleen willen mensen dit niet in zien. Annetjuh ik vind het zeer sneu voor je dat je hieraan lijdt en voor alle anderen net zo, maar je weet zelf het beste wat je wilt! Groetjes |
|
| neversmile: | Maandag, juni 02, 2003 21:01 |
| wees blij dat ie te bot is.. heb je niet momenten wanneer je toch niet dood wil? die kan je niet meemaken als je dood bent... jem ag me mailen.. echt.. ik kan misschien niet veel voro je doen, maar kan altijd luisteren en tips geven want ik maak et zelf ook mee... xxx sterkt |
|
| marina vdb: | Dinsdag, april 29, 2003 23:35 |
| Annetjuh, ik begrijp dat je problemen hebt, voor niets zou je niet snijden !!! ik ben wel geen terapeut,maar praten helpt soms,en ik kan luisteren, als je wil mag je me altijd mailen je klikt gewoon op mijn mail adres en ik ben bereid naar je te luisteren, WEL DOEN !!! liefs *marina* |
|
| free: | Dinsdag, april 29, 2003 23:33 |
| Lieve Annetjuh mijn reaktie was absoluut geen aanval, maar een mening 'ik vindt snijden geen aarde', hoe kom je erbij Boom om zoiets te schrijven? Mensen zullen denken dat het de gewoonste zaak van de wereld is, en dat is het dus niet. Het is beangstigend hoeveel jonge mensen dit doen, voor mij onbegrijpelijk jezelf pijn te doen zodat je je innerlijke pijn niet voelt. Je lijf is je tempel, je woning je beste vriend, staat het dichtst bij jou. Daar moet je juist lief voor zijn, vooral als |
|
| boom: | Dinsdag, april 29, 2003 21:55 |
| kijk eens naar het gedicht van -lifeje*- van de datum 4/25/03 daar staat het heel mooi omschreven wat je voelt. | |
| boom: | Dinsdag, april 29, 2003 20:30 |
| toch een die het begrijpt en weet wat het met je leven doet |
|
| Lifeles: | Dinsdag, april 29, 2003 20:20 |
| i've been there 't is de mentale pijn die te veel is 't is allemaal te veel daarom zet je het over in lichamelijke pijn if you want to know how i got over it, mail me |
|
| boom: | Dinsdag, april 29, 2003 18:40 |
| ik lees tot mijn spijt veel onbegrip voor jou situatie. onbegrepen gevoelens. snijden is aarden, het zet je weer met twee benen op de grond voor zolang het dan ook duurt. als de mensen wisten hoeveel mensen het doen is het helemaal niet meer zo vreemd. ja als je het voor de eerste keer hoort dan kijk je even vreemd op, maar verdiep je je erin dan weet je ook waar het vandaan komt. ik zou zeggen mensen verdiep je er in en help dan. Annetjuh ik hou van je zoals je be |
|
| marina vdb: | Dinsdag, april 29, 2003 17:56 |
| wat kan ik hier nog aan toevoegen!!! lees die teksten hieronder 1000 keer of meer!!! ik begrijp niet dat je je zo wil verminken, die litekens raak je van je leven nietmeer kwijt!!! neem een lap leder of iets anders materieel als je toch iets wil stuk snijden, maar toch niet jezelf,bij god nog aan toe,hoe is dit mogelijk, schrijf je dit zomaar op om aandacht te krijgen of meen je dit echt, wij willen je wel allemaal helpen snap dat nu eens!!! ik wil dat je die mess |
|
| Watermeisje: | Dinsdag, april 29, 2003 17:31 |
| Als je voelt dat het nimmer gaat, loop dan naar buiten. Ga een luchtje happen. Ga het bos in. Ga daar tegen de bomen stampen of schreeuw eens heel hard maar snij u aub niet. De dag als het beter met je zal gaan, zal je spijt hebben van al je littekens. Je word er elke dag weer mee geconfronteerd dan. Wil je dat? Ik denk het niet... Ik wens u in ieder geval veel sterkte. xxx | |
| boom: | Dinsdag, april 29, 2003 17:26 |
| hey blaadje, het mes is bot geworden. Word het niet tijd om het mes meer bij je weg te gaan leggen een beetje meer afstand van hem nemen. verteld het mes je niks over de volgende stap die je eigenlijk moet gaan/wil zetten. jij bent altijd nog sterker dan het mes, jou geest beslist altijd wat er uiteindelijk gebeurd. het heeft je deze keer niks laten zien, of juist heel veel laten zien. een belangrijke volgende stap voor jou. je kooi zit niet op slot en het mes is bot. zegt |
|
| free: | Dinsdag, april 29, 2003 16:22 |
| het lijkt wel een rage! laat je niet zo meeslepen later betreur je de littekens durf je nooit meer uit je kleren "wil je voelen, heb je nodig" misschien is een vibrator beter? als je jezelf moet snijden bij elke teleurstelling blijft er weinig van je over om van te houden pak een pen of potlood schrijf of teken poppetjes en krassen op het papier sterkte! liefs free |
|
| Luuk: | Dinsdag, april 29, 2003 15:52 |
| Denk je dat je situatie beter wordt door jezelf weer pijn te doen en jezelf lelijk te maken? De pijn die bij jou van binnen zit wordt er echter niet door opgelost, maar omdat je jezelf lichamelijke pijn geeft voel je de innerlijke pijn niet zo goed meer, waardoor je het gevoel krijgt dat je je beter voelt. Dat kan voor je gevoel wel zo zijn, maar in feite wordt je situatie alleen maar erger. Je gaat weer spijt krijgen dat je weer aan jezelf hebt toegegeven, waardoor je innerlijke pijn ook nog er | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: maneschijn | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2003 | ||
| Thema's: | ||