ik wens niet meer
verborgen onder de bomen
verstoppen voor de illusie
verschrikt en bang
door verkoren zorgen
vormend tranen in de ogen
het bos offert bescherming
vlucht voor gebroken dromen
donker en licht
vreselijk obscure
alles gebeurt verkeerd
verborgen in de natuur
bloemen en planten
fleur me op
ontneem me alle zorgen
breng me door naar morgen
vermoord door de nacht
verlost door het licht
enkel illusie geborgen
in de ziel, gedachten zijn niets
bestaan niet
Nu rust ik peinzend
op het watervlak
en wens niet meer
Reacties op dit gedicht
| windwhisper: | Donderdag, januari 27, 2011 13:05 |
| ben even in je gedichten gedoken en heb er wat gelezen, aansprekend zijn ze zeker vol emotie lieve groet Cobie |
|
| eddy daemen: | Woensdag, april 30, 2003 09:09 |
| poetisch erg mooi liesbeth... | |
Over dit gedicht
| Auteur: liesbeth macken | 
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2003 | ||
| Thema's: | ||