Mijn avond
De avond deelt zijn licht
met gezichten die nooit eenzaam zijn.
Dankbaar sluit ik de gordijnen
en zie ik wat ik
laat verdwijnen.
De tijd is buiten.
Binnen ben ik op zoek en niemand
zal me vragen wat
ik vinden zal.
De avond lacht.
Dankbaar lach ik terug.
De avond is jouw gezicht maar
mijn droom is jouw spiegel niet meer
schrijf ik neer
in deze stilte waar jij
niet meer eenzaam bent
en ik je wens dat je
vanavond zult vinden
wat je niet meer
aan mij zult vragen.
met gezichten die nooit eenzaam zijn.
Dankbaar sluit ik de gordijnen
en zie ik wat ik
laat verdwijnen.
De tijd is buiten.
Binnen ben ik op zoek en niemand
zal me vragen wat
ik vinden zal.
De avond lacht.
Dankbaar lach ik terug.
De avond is jouw gezicht maar
mijn droom is jouw spiegel niet meer
schrijf ik neer
in deze stilte waar jij
niet meer eenzaam bent
en ik je wens dat je
vanavond zult vinden
wat je niet meer
aan mij zult vragen.
Reacties op dit gedicht
| lani: | Zaterdag, mei 17, 2003 20:58 |
| hoe sterk zet je dit neer... ik ben het niet, maar ik geef je een knuffel! x-x-x |
|
| charly: | Dinsdag, april 29, 2003 20:52 |
| Ik moet ze altijd een aantal keer lezen, maar als het inzicht eenmaal gekomen is... 't Is mooi zo. | |
| - Angel -: | Dinsdag, april 29, 2003 20:44 |
| Mooi . . . xxx xxx xxx Angel xxx xxx xxx |
|
Over dit gedicht
| Auteur: victor ruhlmann | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 29 april 2003 | ||
| Thema's: | ||