even anders dan...maar morgen meer.
Verzoening zoekend
in een vergane winter
De lucht strelend
als was zij een zijde laken
Keerde ik mij om...
De verdwaalde ingang
verliet mijn oog
Was zij immers niet
toch....
Uiteindelijk
En weer zal de twijfel
reizen en rijzen
in mijn hoofd....
Zoals het mij nu al maanden
van mijn slaap berooft
Ik ben gauw weer weg
Weet nog niet hoelang
maar....2 weken of zo...
Weet niet wat me
te wachten staat
en hoop
dat ik bij terugkomst
mijn verhaal
even kwijt kan
Ik wens je alles
wat ik mezelf toewens
en dan nog meer...
Over dit gedicht
| Auteur: Dave de Laat | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 01 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||