Spelend Licht - Confrontatie
Glurende wind duwt een
eeuwenoud hek op een afgelegen weg
Het slot is ontgrendeld
Subtiele spanning snijdt ijle lucht
Voel de vrijheid binnen, buiten gaan
Een ontmoeting van
spelend licht op de verdrongen stem,
simultaan kloppend tot krakende barsten
op verworven faam
Bevroren tranen versteend op het gevangen
vensterraam
Klemmende verbazing op de lippen hoe
‘de vervreemden’ de brandende horizon
niet binnen durven gaan
Vastgeroeste schijn terend op de honger
De bodemloze leegte van bezeten angst
om de confrontatie aan te gaan
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zaterdag, mei 03, 2003 18:44 |
| herkenbaar...mooi omschreven Erna |
|
| Roxette: | Zaterdag, mei 03, 2003 16:42 |
| Een stap kan zo groot lijken....(zijn?) Indrukwekkend geschreven, met aandacht gelezen Liefs Rox |
|
| Sheena: | Zaterdag, mei 03, 2003 13:20 |
| angst doet verlammen terwijl hoop doet leven ;) ontzettend indringend beschreven, en graag gelezen Sheen |
|
| Jacobs Ivan: | Zaterdag, mei 03, 2003 11:42 |
| graag gelezen !!!! | |
| koelemij,harold: | Zaterdag, mei 03, 2003 09:58 |
| Laat maar komen confronteer evalueer objectiveer en nog een keer de molen van het leven mooie les Gunther sjappo HAR |
|
| charly: | Zaterdag, mei 03, 2003 09:50 |
| een woordenschat-wonder | |
Over dit gedicht
| Auteur: gunther vandenberghe | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 03 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||