door de hitte van tranen
Het spijt me,
maar soms
wil het niet meer.
Dan gaat het even niet meer
dan moet ik even alleen zijn
want
dan is de lach niet meer echt
maar branden de tranen
door de hitte
van de tranen
smelt m'n bevroren
glimlach
Dan wil ik thuis zijn
alleen,
zonder gedachten
Dan valt alles weg
een kille hand
grijpt m'n keel
breekt m'n gevoel
Het denken gaat kapot
het gevoel blijft hangen
stapelt zich op
Dan doe ik het weer
waarom nou??
ik snap het niet
hoe harder
ik ertegen vecht,
hoe vaker het komt
daardoor
komen krassen
in m'n geluk
en in m'n armen
Het spijt me,
ik heb het je
nog zo beloofd
maar soms
wil het gewoon even niet
sorry...
maar soms
wil het niet meer.
Dan gaat het even niet meer
dan moet ik even alleen zijn
want
dan is de lach niet meer echt
maar branden de tranen
door de hitte
van de tranen
smelt m'n bevroren
glimlach
Dan wil ik thuis zijn
alleen,
zonder gedachten
Dan valt alles weg
een kille hand
grijpt m'n keel
breekt m'n gevoel
Het denken gaat kapot
het gevoel blijft hangen
stapelt zich op
Dan doe ik het weer
waarom nou??
ik snap het niet
hoe harder
ik ertegen vecht,
hoe vaker het komt
daardoor
komen krassen
in m'n geluk
en in m'n armen
Het spijt me,
ik heb het je
nog zo beloofd
maar soms
wil het gewoon even niet
sorry...
Reacties op dit gedicht
| isabel: | Zondag, januari 27, 2002 22:01 |
| MOOI GEDICHT echt geweldig enne ik heb dat op dit moment ook....ik ben er zelfs mijn vriend door kwijt... | |
| black flower: | Donderdag, maart 29, 2001 12:55 |
| ik vind het nog altijd een geweldig gedicht. maar samen gaan we ertegen vechten ok! | |
| Jamaïca: | Zondag, februari 11, 2001 16:16 |
| Henriette, met tranen in de ogen las ik jouw gedicht, het heeft me echt bedroefd. Het is de echte realiteit. Ik weet hoe je je voelt, je gedicht stemt volledig overeen met mijn leven. Misschien kunnen we even mailen, zodat we steun vinden bij elkaar. |
|
| Firebolt: | Zaterdag, februari 10, 2001 21:41 |
| Tja... het is moeilijk om dat te stoppen.... ik weet het. Ik hoop wel dat je het red.... het kan behoorlijke vormen aannemen.... Sterkte... |
|
| black flower: | Zaterdag, februari 10, 2001 13:52 |
| ja Henriette, ik zou je niet kunnen missen, dus hou vol. You are not alone! | |
| black flower: | Vrijdag, februari 09, 2001 22:31 |
| henriette meid, kom op, samen gaan we ervoor! | |
Over dit gedicht
| Auteur: Henriette | 
|
|
| Gecontroleerd door: Carama | ||
| Gepubliceerd op: 09 februari 2001 | ||
| Thema's: | ||