Elke keer volg ik het spoor van je voetafdrukken in mijn hart om de momenten opnieuw te vinden.
Waar het spoor van je voetafdrukken heen gaat, kan ik niet zien. Ik volg het om het einde van het spoor te vinden zonder jou.
Je hoeft niets te zeggen, ik voel je door de muren, door de lucht, door de telefoon, door de wind.
Voor jou is mijn kracht. De kracht om je te dragen en, je te vangen als je valt. Ik ben er voor jou, mijn lieve vrouw. Waar ben je?