34 jaar verdriet
De dreigende gedaante,
kwam dronken naar hem toe.
Geïrriteerd door het geween.
Met zijn vuile poten,
die ervoor hem zijn laatste bier gaven
begon hij op het weerloze slachtoffer te slaan.
Met een inmense haat,
greep hij naar het keeltje,
om de lucht geen toegang te geven.
Het hartje vocht nog een ultieme gevecht,
maar moest het onderspit delven aan het beest.
Het leven vloeide langzaam uit het lichaampje.
De dader was buiten zijn zinnen,
werd gek verklaard
en weg gestopt in een gekkenhuis.
Elke dag een pilletje...
De zelfde therapie...
Zonder berouw over zijn zonden...
Ik kreeg levenslang...
geen antwoord op mijn vraag...
WAAROM DEED JE DAT???
Reacties op dit gedicht
| bunnie: | Zondag, mei 04, 2003 13:21 |
| dat is het fijne van echte vrienden je steunen en eventueel behoeden voor bepaalde dingen liefs bunnie |
|
| Bert Lagom: | Zondag, mei 04, 2003 11:21 |
| Dit verhaal is helaas geen fictie... Maar ik heb me er tegen kunnen vechten... Met veel moed en hulp van mijn echte vrienden... Die ik op deze manier wil bedanken... |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Bert Lagom |  
|
|
| Gecontroleerd door: cartooneke | ||
| Gepubliceerd op: 04 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||