"De Oxerhof"

Daar staat ze dan
alweer zo'n 10 jaar
de "vrouwe" op de Oxerhof
een eerbetoog
in koper gegoten
voor hen die hebben geleden
in de kelders en bunkers
daar beneden
geslagen en gemarteld
vernederd

Nooit zal ik die man vergeten
hoe die na zo'n 50 jaar
voor het eerst ging spreken
over de kelders en bunkers
daar beneden
en hoe hij heeft geleden

En daar op het landgoed
heeft hij zijn haat omgebogen
en kon hij weer in zichzelf geloven
hoe de angst uit zijn ogen verdween
en kracht en moed verscheen

Ik hoop nog steeds dat de mensheid waakt
en dat dit soort gruwelijkheden staakt
maar keer op keer moet ik eraan geloven
dat er mensen zijn die vergeten

 "mens te zijn"