Zwijgzaam zijn mijn woorden
Voor de vrede bid ik eeuwig
koesterend het geluk
sluimerend is het verlangen
naar die hand die ooit eens
op mijn schouders lag
In tunnels donker en vochtig
beitel ik de angst van me af
bedek je frêle lichaam
met hemels klatergoud
Voor de vrede bid ik eeuwig
nu ik de oorlog weer herlas
pen herinneringen van vroeger
op het vergeelde papier wat voor me lag
Je kussen en je lach
koester ik als het mooiste filmbeeld
verberg mijn angst voor de leegte
achter spiegelglas
Voor de vrede bid ik eeuwig
nu ik je ogen sluit
mijn verlangen naar je kussen
sterven in een diep zwarte nacht
Zwijgzaam zijn de woorden
die neerdwarrelen op
het steen
de eenzaamheid overvalt me
in mijn dromen
nu je niet meer naast me ligt
Reacties op dit gedicht
| tim balthazar: | Maandag, mei 05, 2003 19:32 |
| heeel mooi wijnand groetjes |
|
| ina: | Maandag, mei 05, 2003 10:20 |
| een plaatje ben er stil van | |
| lani: | Maandag, mei 05, 2003 10:14 |
| wijnand... één van je mooiste gedichten !!! x-x-x |
|
| Erna Muermans: | Maandag, mei 05, 2003 10:07 |
| mooi hoe je die sfeer weergeeft genoten van je gedicht wijnand erna |
|
