Ben hier zelf niet tevrede over
Bij haar heengaan
plukte hij het laatste woord
van haar lippen
en stierf weg in mistige beelden
Bij haar heengaan
sloot hij voorgoed zijn ogen
verborg zijn hoofd in
haar schoot
en wachten op de bel
die hun beide kwamen
bevrijden
Over dit gedicht
| Auteur: wijnand. |  
|
|
| Gecontroleerd door: Sheena | ||
| Gepubliceerd op: 06 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||