Ik loop buiten op straat...
Er is een zacht briesje...
Nadenken over wat mijn toekomst kan worden met jou...
Ik dacht zoveel goeie dingen ...Ik voelde mij gelukkig...
De wind waaide steeds harder....
Tot ik van de grond afkwam...
Hij bracht mij naar een plek waar ik nog nooit geweest was...
Een onbekend iets ...
alles leek er zo vredig en mooi...
Ik zag ons samen ...zo gelukkig als wat ...

Maar ineens stopte de wind met blazen ...
Ik viel naar beneden...
Ik bleef maar vallen ...
steeds lager en lager...
Ik deed mn ogen toe uit schrik om pijn te hebben bij de val
Maar ik voelde niets
Toen ik ze terug opende...
Ik lag in mn bed...
Was het een droom ???
Was het een beeld van de toekomst???

Ooit zal ik het te wete komen ...
Als ik me laat leiden door de wind...

De wind zal mij helpen voort te gaan met mijn leven...

Maar wat is die wind...
Is het moeder aarde of ... nee
JIJ bent die wind...
Jij bent mijn leven...
Mijn wind...
Mijn leeflijn...

Jou wil ik nooit meer verliezen...
Want dan zou de wind stoppen met blazen en ik stoppen met leven
Leven kan ik niet zonder jou liefde...