Stille Getuigen
Stilletjes luister ik hoe de wind zachtjes langs mijn lichaam blaast
Ik kijk naar de zon die langzaam bij de stille oceaan ondergaat
Hoe de mooie maan opkomt,
Samen met de sterren die helder blinkend aan de hemel staan
Stilletjes denk ik terug aan de tijd dat je hier nog was
Hier nog bij mij, dicht tegen me aan
Ik denk aan hoe je handen door m'n haren streelden
Aan de zoete smaak, wanneer je zachte lippen teder de mijne kusten
Een traan rolt trillend over m'n wang
Onzichtbaar zijn de engelen
De stille getuigen die toekijken en luisteren naar het beven van mijn stem wanneer ik jou iets toefluister
Ik weet niet of je het hoort
Ik weet niet waar je nu bent
Ik weet niets meer
Het is koud...
Koud en stil...
Zo stil... Ik ben moe
Ik sta langzaam op van de koude, kille, natte grond en ga naar huis
Nog altijd terugdenkend aan die onvoorstelbaar mooie tijd met jou
Was die tijd nog maar niet voorbij...