moet ik nu eigelijk boos op dr zijn?
of moet ik nu blij voor me eigen zijn?
dat ik nu weer vrijgezel zou zijn?
en niet meer, alleen, van haar zou zijn?
ja, het doet me wel heel erg pijn
veel meer, dan ik dr laat merken
en zeker nog meer dan ik zelf wil
maarja, ze zal het wel weten denk ik
eigelijk, ben ik wel boos op haar
ookal kan ik dat niet eens zijn
want ze doet me toch heel veel pijn
zoals ze nu tegen me doet
het zal nooit meer hetzelfde zijn
ik zou dr nooit meer kunnen vertrouwen
niet meer zo volledig als ik begon te doen
en het haar toen ook maar vertelde
waar ik eigelijk bang voor ben
maar ik weet heel diep in me hart
dat ze nix met hem heeft te doen
maar het was alleen me gevoel, angst
bang om weer terug in het verleden te vallen
om weer alles te moeten doorstaan
die diepe valkuilen uit te moeten klimmen
en weer op te moeten staan
ik begon echt ziels en ziels veel van dr te houden
daar zijn geen gepaste woorden meer voor
nu kan ik alleen nog maar rouwen om wat ik zei
terwijl, dat ik het helemaal niet zo bedoel
het was gewoon me gevoel, me angst, de pijn...
Auteur: Nance | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 10 mei 2003 | ||
Thema's: |