Ik weet niet wat ik moet doen,
wat ik moet denken.
Ik vraag me af wat de verschil is tussen nu en toen.
Wat is er gebeurd wat heeft je veranderd.

Onze enige contact is weg.
Maar mijn demonstratie is onderweg.
Ik wil niet klagen,
maar wel vragen.

Erfenis,
mijn grootste ergernis.
Was het 't waard,
al die opgekropte haat.
Die je aan je lot over laat, zodat je een paar centjes bij spaart.

Was het 't waard, een paar guldens rijker.
Het bevreidde wel je natuurlijke aard.
Hij kwam naar voren, het leek alsof je een nieuw mens was.
Alsof je opnieuw was geboren.

Denken dat je hebt gewonnen,
maar je hebt verloren.
Je wilt het niet luisteren, omdat je het niet wil horen.

Je zal het zien, de laatste dagen van jou leven misschien.
Ik zal je nu verder laten, me er niet mee bemoeien.
Jou leven, daar wil ik mezelf niet meer mee vermoeien.

Het is dat ik je nu beter ken, en jij weet wie ik ben.
Het was moeilijk te geloven, totdat ik het zag met mijn eigen ogen.