ik hoopte dat....maar nee hoor
ik hoopte dat je me nou eindelijk met rust zou gaan laten
ik hoopte dat je me eindelijk had verlaten
maar nee hoor het was te mooi om waar te zijn
en nu voel ik weer die vervelende pijn
diep vanbinnen
ik kan er geen naam voor verzinnen
het steekt en het maakt me kwaad
ik wil dat je me met rust laat!!!
ik hoopte dat je het eindelijk zou snappen
en dat je zou kappen
met da gezeik over ga je met me mee!!!!
nee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik ga nooit meer met je mee nergens heen
laat me verdomme toch eens alleen
ik wil je niet,nooit niet
hoe komt het toch dat hij dat niet ziet
waarom laat je me niet met rust waarom???
ben je nou zóó stom!!
wil je me dan pijn doen,vind je dat zo fijn
het zal wel,waarom zou je anders zo zijn
ik hoopte dat je dan nu eindelijk in zag
dat ik je echt niet meer mag
en dat ik weiger ooit nog eens met je mee te gaan
jij ziet mij toch ook nie staan
flikker toch een end op
hoe krijg ik nou in je botte kop
dat ik met rust gelaten wil worden?nou??
hoe??????????
ik hoopte dat je het eindelijk zou begrijpen
maar het was weer eens te mooi om waar te zijn
ik moet maar leren leven met die vreemde pijn
(sorry hoor het is een beetje een opvliegend gedicht maar ik was ff zo kwaad op mijn vader ik moest het ff kwijt
sorry!!)
ik hoopte dat je me eindelijk had verlaten
maar nee hoor het was te mooi om waar te zijn
en nu voel ik weer die vervelende pijn
diep vanbinnen
ik kan er geen naam voor verzinnen
het steekt en het maakt me kwaad
ik wil dat je me met rust laat!!!
ik hoopte dat je het eindelijk zou snappen
en dat je zou kappen
met da gezeik over ga je met me mee!!!!
nee!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ik ga nooit meer met je mee nergens heen
laat me verdomme toch eens alleen
ik wil je niet,nooit niet
hoe komt het toch dat hij dat niet ziet
waarom laat je me niet met rust waarom???
ben je nou zóó stom!!
wil je me dan pijn doen,vind je dat zo fijn
het zal wel,waarom zou je anders zo zijn
ik hoopte dat je dan nu eindelijk in zag
dat ik je echt niet meer mag
en dat ik weiger ooit nog eens met je mee te gaan
jij ziet mij toch ook nie staan
flikker toch een end op
hoe krijg ik nou in je botte kop
dat ik met rust gelaten wil worden?nou??
hoe??????????
ik hoopte dat je het eindelijk zou begrijpen
maar het was weer eens te mooi om waar te zijn
ik moet maar leren leven met die vreemde pijn
(sorry hoor het is een beetje een opvliegend gedicht maar ik was ff zo kwaad op mijn vader ik moest het ff kwijt
sorry!!)
Reacties op dit gedicht
| promise: | Dinsdag, juni 03, 2003 20:00 |
| mooi geuit, woorden door je woede, precies de juiste .. mooi verwoordt, mooie uiting xxx |
|
| artemis: | Zaterdag, mei 10, 2003 19:49 |
| daarvoor hoef je je niet te excuseren ... afreageren is nodig... is natuurlijk, als je dat niet doet dan is het erg, dus niets aan de hand! doe dat maar nog meer! liefs. |
|
| marcha: | Zaterdag, mei 10, 2003 19:11 |
| sorry ik was zo kwaad dat ik zelfs de achtergrond vergat¿¿ |
|
| white angel: | Zaterdag, mei 10, 2003 19:08 |
| zo hee......... nu is al die boosheid er uit... kuzz |
|
