de dood roept
De dood roept mijn naam
hij vraagt me of ik kom
of ik met hem mee wil gaan
om weg te zweven
van de hel waarin ik leef
om al het leven los te laten
en mee te komen naar het paradijs
ja zeg ik
maar al te graag
hoe lang heb ik hier niet op gewacht
hoe vaak heb ik niet getracht
om zelfstandig daar te komen
maar steeds liep ik tegen een muur
een muur die mij weerhield
om die wereld binnen te komen
een muur die mij terugstootte
naar die hel
maar nu is hij me komen halen
en mag ik door die deur
ik word bevrijd uit die hel
eindelijk
11-05-2003
Reacties op dit gedicht
| Erna Muermans: | Zondag, mei 11, 2003 22:10 |
| hoi meid... doodsverlangen is een verlangen naar leven anders leven... muren laten afbrokkelen... de strijd durven aangaan... om het voor jezelf waardevol en op jouw manier te maken... sterkte je KAN HET zeg het tegen jezelf tien maal voor de spiegel of langer...zolang dat je het gaat geloven...en lach dan naar jezelf omarm jezelf en koester jezelf... groetjes Erna |
|
| aseos: | Zondag, mei 11, 2003 21:08 |
| de dood roept niet, het is ontastbaar en kan niet praten, zo zie ik het altijd maar weer. Het is voor iedereen apart of je het tot iets "levends" maakt! kus soesa | |
Over dit gedicht
| Auteur: ~black angel~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: 260580 | ||
| Gepubliceerd op: 11 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||