Ik voel een leegte in mijn hart
een leegte als nooit tevoren
overgelaten aan de wreedheid van de wereld
geraakt tot in het kleinste celletje van mijn ziel.
Ongelukkig verdriet vult mijn ogen
natte eenzaamheid stroomt over mijn wangen
het averechtse effect
was niet te voorspellen.
Ik haat niet
ik wacht tot de gemaakte vergissing
de goede wegwijzer zal zijn
mijn hart staat altijd open.
Mijn hart tikt langzaam verder
mijn leven gaat rustig door
maar veel plezier zie ik niet meer.
Maar mijn hart loopt op hoop
want ik koester mijn gevoelens
en herinneringen.
Ik kan ontwijken en ontweken worden
ik kan liefhebben en gehaat worden
ik kan niet vergeten wat er in mijn hart verborgen ligt.