Op het groen onder de wolken
Op het groen onder de wolken
(uitdaging slayerke)
Steeds wordt mij gezegd
Te zijn zoals de rest
Ik weiger te geloven
Dat ik loop in dezelfde pas
Ik mag dan wel
Ademen van dezelfde
Lucht die waait
Toch ben ik anders
Ik kan dan wel leven
Op hetzelfde groen
Onder wolken
Ik blijf steeds uniek
Ik mag dan wel huilen
Met dezelfde zoute tranen
Schreeuwen met dezelfde angst
'k Blijf steeds een andere persoon
Ik slaap dan wel onder
Hetzelfde maanlicht
En zie dezelfde sterren
Het is ik die blijft bestaan
Reacties op dit gedicht
| The Slayer: | Dinsdag, mei 13, 2003 00:19 |
| je hoeft zeker niet veranderen hoor, jij bent wie je bent en je bent als geen ander..uniek, zeldzaam.... erg mooi geschreven, maar da wist je al hé ;-) dikke knufffff en kusssss Slayerke |
|
