zachtjes
omwikkelt in zijde
wrijvend...
over de vingers
van mijn gevoel
zoek ik
achter het mysterie
van jouw zeldzame kracht
schilder nog eens wat,
zeg je ..
in een bloementuin van tranen
onder het rijpen van de lente
weeft de tijd spinnend haar weg
zoekend
in het water
van de stilte
naar mijn muze
word ik wakker
in jouw poëtische omhelzing
jij bent niet echt
en toch...
| Stompie: | Vrijdag, juni 06, 2003 13:24 |
| Het is al heel mooi dat die muze jouw talent levend houdt. Je schrijft immers prachtige teksten. Jammer dat niemand dat tot dusver hier schreef, Kristel. |
|
| Auteur: -lena- | ||
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 12 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||