Waarom gaat er toch steeds iets in mijn leven fout,
Waarom ben ik degene die altijd van iemand houdt.
Waarom kan niemand mij die liefde geven,
Al was het ook maar voor even.
Maar even is niet voldoende, ik wil het een leven lang,
Of is dat het misschien en wordt men daardoor bang.
Waarom gaat het toch steeds verkeerd,
En waarom heb ik er dan niets van geleerd.
Ik wil niet kwetsbaar zijn maar ben het wel, telkens weer.
Het begon al in mijn jeugd , steeds weer verdriet, keer op keer.
Aan de buitenkant ziet men niets, ben ik “hard”
Maar steeds laat ik die pijn weer toe en ben ik weer verward
Wanneer stopt dit nu eens echt
En hou ik op met dit gevecht
Ik doe het zelf, ik laat het in mijn leven komen
Het is mijn eigen schuld dus kan ik maar beter niet meer dromen.
Gekwetst door het leven vroeger…….en nu weer,
Gevoelloos sluit ik me af, ik wil even niets voelen meer.
Krijg ik mijn gedachten op een rij, als ik even aan het strand zou lopen
Een ding weet ik al,liefde moet van twee kanten komen en geluk kan je niet kopen.
Ik zal het ook nu wel weer redden zoals elke keer,
Ik zit niet zo gauw bij de pakken neer,
Vroeg of laat zal ik misschien ooit weer bezinnen,
Dat er ergens ook iemand is die mij zal beminnen