Kijkend uit haar raam naar de sterrenhemel,
ogen blauwer als de mooiste zomerdag,
het koude noorden verbergt een mooie droom,
verborgen in de pareltjes van je lach,
De avonddauw gaf een gekleurde koepel,
die de aarde dekte onder een deken,
de kleuren waren onbegrijpelijk mooi,
de pracht had de wereld altijd verzwegen
Vanuit je raam zag je de paarse vogels,
onbezorgt vliegen in een droomrijk,
zorgen versmelten in druppels vrede,
hiervan droomde je heimelijk,
Een ster viel van het donkere doek en zweeg,
een kind krijste in de verwaarloosde buurt,
haar wens werd stilletjes vervult,
voor eeuwig in die droom.
Hugo Serwy: | Woensdag, mei 14, 2003 14:25 |
Als ik deze goddelijke pracht lees, kan ik enkel nederig buigen in het stof... | |
tim balthazar: | Dinsdag, mei 13, 2003 20:17 |
heeeel mooi groetjes |
|
Marian van de Water: | Dinsdag, mei 13, 2003 14:06 |
heerlijk dromen dan maar. stilletjes genoten van je gedicht |
|
koelemij,harold: | Dinsdag, mei 13, 2003 13:50 |
;) |
|
Hans Winter: | Dinsdag, mei 13, 2003 13:26 |
zou ik voor je zingen, zal je dan de aarde nog de moeite waard gaan vinden, gaf ik je dit kleine paar woorden, word je dan om nog te kunnen blijven. groetje, hans |
|
Auteur: Evi | ||
Gecontroleerd door: Iejoor | ||
Gepubliceerd op: 13 mei 2003 | ||
Thema's: |