het zwakke veulen in de wei
zie haar stuntelen
kan niet staan op haar eigen benen
ze ligt te zoeken naar haar moeder
ze wil wat melk lenen
ze ziet en schrikt
haar moeder staat
aan de andere kant van de wei
de moeder die haar in de steek laat
ze staat er alleen voor
heeft niemand meer
maar ze slaat zich erdoor
ookal doet het zeer
ze wil vechten
ze wil sterk zijn
maar kan het niet meer
alles doet zo'n pijn
Reacties op dit gedicht
| Guan: | Donderdag, juli 03, 2003 18:35 |
| oja lief Anneke dat klein lief veuleke, dat ben jij. ik heb het begrepen en prachtig als synoniem beschreven | |
| meisjetemin: | Woensdag, mei 14, 2003 15:42 |
| mooi omschreven, sterkte kus ilse |
|
| Lifeje: | Dinsdag, mei 13, 2003 23:34 |
| zo dat staat een oorzaak en gevolg je staat er alleen voor samen met ons Freaks wees wijs en sterk schrijf wij lezen in je woorden zit het luikje naar je ziel Liefs en pas goed op jezelf Marjan |
|
| marina vdb: | Dinsdag, mei 13, 2003 23:07 |
| doorzetten en niet opgeven, ik schenk je veel geluk voor je leven, liefs, |
|
| boom: | Dinsdag, mei 13, 2003 21:45 |
| de één zal eerder op haar eigen benen moeten staan als een ander. misschien moet het zo zijn en zal je juist daarom je weg vinden alleen in de wei. en als je dan je weg zoekt kijk je straks nog eens om en denkt ik heb wel mijn eigen weg gevonden en het was goed dacht ze. zie het als een kruistocht die je nu aflegd met het zwaard in je hand en de liefde die je steunt om jezelf te vinden. ik zit op het werk en kan me niet zo goed losmaken, daarom nog een reaktie op je mooie gedicht. | |
| Luuk: | Dinsdag, mei 13, 2003 21:41 |
| Heel mooi gedicht, en hoe je zelf al zegt dat je wil vechten, zelf sterk wil zijn om door te gaan... dat is al op de goeie richting. Rust genoeg uit, want die energie heb je ook nodig. Als je tussendoor weer rust weet te vinden hou je die energie om door te gaan. Neem niet te veel hooi op je vork, zoveel kun je niet eten. Leg zoveel als je kan die vracht van je schouders af zodat je tenminste weer kan opstaan, om zo, al gaat het hinkend of strompelend, naar je moeder aan de and |
|
| *elycia*: | Dinsdag, mei 13, 2003 20:27 |
| heey meissie ook een heel mooi gedicht hoe kom je erop? die gedachte, heel mooi gedicht. kusje irma |
|
| boom: | Dinsdag, mei 13, 2003 20:26 |
| en toch weet ik dat je het kan, vecht er voor en zie wat er uit voort bloeit. je kan het. |
|
Over dit gedicht
| Auteur: ~*Idril*~ | 
|
|
| Gecontroleerd door: Iejoor | ||
| Gepubliceerd op: 13 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||