Er stond hier wat oud meubilair
nog net niet mottig genoeg
om te vergaan tot brandhout.

Er liggen in mijn kast wat boeken,
kom ze maar lezen,
ik werd er niet wijzer door,
je kunt het ook eens proberen.

Maar jouw brieven ?
Neen,
ik weet niet of dit het waard is,
of jij hierdoor je gezicht moet verliezen.

Ik zou het mijne alleen maar tonen
zoals het eens was
en niet meer is.

't Waren gedachten en sublimaties
om de wachttijd draaglijk te maken
voordat het echte leven kon komen.

Ik weet niet waar de tijd heen is,
het is alsof dit alles
slechts oefeningen waren
als het bespelen
van onze jeugdige gevoelige snaren.