Ooit kon ze spreken, ooit
vloeiden zinnen klankvast
over haar lippen en
brachten mijn gehoor
in een exponentiële extase.
Ooit schreef ze zinnen, ooit
door haar met letters tot
een vormend geheel langs
de witte boorden van het blad,
een kader om haar schrift.
Ooit, ooit...
tot haar vriend
straalbezopen
zichzelf en haar
onzacht parkeerde
tegen een knoestige treurwilg.
Nog steeds tracht een drang in haar te sterven,
expressie in woorden met een hals zonder klank,
handen zonder gevoel en net als haar hart
lijden in een honger naar woorden.
^__^
free: | Donderdag, mei 15, 2003 11:04 |
heel diep........mooi liefs free |
|
Rep: | Donderdag, mei 15, 2003 00:10 |
een driemaster, ik ben van jou gewend dat je meer trek hebt in voedsel dan in woorden... geen woorden maar daden.... Rep |
|
Basje: | Woensdag, mei 14, 2003 23:49 |
pfffff zware kost belgenbroeder maar zeker geslaagd!!! Hug Bas |
|
Auteur: Joris Daelemans | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 14 mei 2003 | ||
Thema's: |