ongemoeid
Mijn handen kruiselings over elkaar,
dragen het zweet van de dag.
Onvermoeid strelend over je lichaam,
zie je,verstopt achter je angst
geen angst gevoelens piekerend onbewust.
Zo stil in ongerepte momenten,
fluisterende nacht warme nacht
zo dicht bij elkaar in een huis van liefde.
Wrijvende liefde in drijvende kaarsen,
dansende nachten in ondiepe wateren
gekoeld door emotie's voor elkaar.
Nieuwe gedachten,nieuwe gevoelens,
verhaaal zonder einde
dragen het zweet van de dag.
Onvermoeid strelend over je lichaam,
zie je,verstopt achter je angst
geen angst gevoelens piekerend onbewust.
Zo stil in ongerepte momenten,
fluisterende nacht warme nacht
zo dicht bij elkaar in een huis van liefde.
Wrijvende liefde in drijvende kaarsen,
dansende nachten in ondiepe wateren
gekoeld door emotie's voor elkaar.
Nieuwe gedachten,nieuwe gevoelens,
verhaaal zonder einde
Reacties op dit gedicht
| Elizabethh: | Donderdag, februari 10, 2005 13:09 |
| Je verhaal lijkt op een zin die ik vaak gebruik: HOe meer je weet, hoe minder je begrijpt.. Verhaal zonder einde, betekent een verhaal met een nieuwe begin. liefs Elizabethh |
|
Over dit gedicht
| Auteur: fox | 
|
|
| Gecontroleerd door: Pieps | ||
| Gepubliceerd op: 14 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||