Kippenvel...
Warme tranen rollen over mijn gezicht
Hoofden van mensen vragend op mij gericht
Mijn huid bedekt met kippenvel maar niemand die het ziet
Lopend door de straten, huilend van verdriet
Weet niet waar ik naartoe zal gaan
Al is het maar ver weg hier vandaan
Ik kom aan bij het park en ga zitten aan het water
Denkend aan het verleden en over de toekomst later
Na een tijdje ben ik weer tot rust gekomen
En kijk stilletjes hoe de wind zachtjes waait door de bomen
Toch een beetje schamend loop ik weer vlug
met rooie natte ogen naar huis terug