uit mijn benauwde positie bevrijd

wat was ik bang gisteren
dat ik niet meer
voor of achteruit kon
ik stond namelijk op een helling
vlak bij een sloot
ik wilde namelijk keren

om aan de goede kant te komen staan
dat de bejaarde mensen beter in konden stappen
maar dit ging even niet goed
ohhh wat was ik bang zeg

dat de bus onder me vandaan zou schuiven
en als ik wilde uitstappen
ging hij voor met de banden van de grond
heb zo een half uur gezeten

er stond nog iemand in de deuropening
om de bus tegen te houden
toen kwam gelukkig mijn redder
om mij van mijn benauwde positie te bevrijden

oh wat was ik blij dat ik eruit was
en ook zo blij dat het is gelukt
naderhand stond ik te beven als een rietje
maar gelukkig is het goed afgelopen
en kan ik weer rustig ademhalen

16 mei 2003

Geschreven door

goldie

Reacties op dit gedicht

goldie vindt het leuk als je reageert op dit gedicht Nog geen account bij Gedichten-Freaks? Vul hieronder je gegevens in om te registreren en laat gelijk een reactie achter.
Je schrijversnaam
Wachtwoord
wachtwoord nogmaals
E-mailadres

Evy*:	Vrijdag, mei 16, 2003 11:47
eind goed al goed, nog een geluk. zou ook staan schudden en beven denk ik liefs, Evy

lovegirl:	Vrijdag, mei 16, 2003 09:18
wil je me de volgende keer niet meer zo laten schrikken aub liefs lovegirl.

bunnie:	Vrijdag, mei 16, 2003 07:44
he meis toch wat een nare ervaring gelukkig is het allemaal goed gekomen doe maar rustig aan vandaag veel liefs bun

Over dit gedicht

Auteur: goldie
Gecontroleerd door: Firebolt
Gepubliceerd op: 16 mei 2003
Thema's: [Angst] [Geluk] [Verwerking]