Jouw vriendschap, mijn sprookje!
Het moet een sprookje zijn om het leven met jou te mogen delen.
Geen seconde van de dag zou ik me met jou vervelen.
Jouw schoonheid verblindt me elke dag nog meer,
Jouw goedheid verrast me keer op keer.
Het moet een sprookje zijn om jou ridder te paard te mogen zijn.
Elke minuut van de dag te mogen genieten van jouw zonneschijn.
Jouw lach brengt mijn hart in vervoering,
Jouw aanwezigheid brengt me in ontroering.
Het moet een sprookje zijn met zo iemand als jou.
Elke dag opnieuw is een sprookje met zo’n geweldige vrouw!
Het is een sprookje om met jou bevriend te mogen zijn.
Dank je dat ik een onderdeel van dit sprookje mag zijn!
Geen seconde van de dag zou ik me met jou vervelen.
Jouw schoonheid verblindt me elke dag nog meer,
Jouw goedheid verrast me keer op keer.
Het moet een sprookje zijn om jou ridder te paard te mogen zijn.
Elke minuut van de dag te mogen genieten van jouw zonneschijn.
Jouw lach brengt mijn hart in vervoering,
Jouw aanwezigheid brengt me in ontroering.
Het moet een sprookje zijn met zo iemand als jou.
Elke dag opnieuw is een sprookje met zo’n geweldige vrouw!
Het is een sprookje om met jou bevriend te mogen zijn.
Dank je dat ik een onderdeel van dit sprookje mag zijn!
Reacties op dit gedicht
Over dit gedicht
| Auteur: Frans07 | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 17 mei 2003 | ||
| Thema's: | ||